En dan is het 2004...
Dinsdag 9 februari 2004
Ik moet de site nog steeds bijwerken. Maar daar komt nu nog even niks van. Ik heb namelijk behoorlijk de griep. Ik lig eigenlijk al vanaf donderdag in bed en zaterdagavond had ik zelfs 40 graden koorts. Gelukkig helpen daar de paracetamol zetpillen uitstekend tegen. Ook de Tamiflu die ik zaterdag ben gaan slikken lijkt zijn werk te doen. (Tamiflu is het virusremmende medicijn waarvan op dit moment zo'n 56.000 kuurtjes beschikbaar zijn, vorige week was er zo'n ophef over. Wij hadden de 56.001de en 56.002de in huis...) Nog even geduld dus, dan zal ik het hele jaar 2004 bijwerken en ik zie ook nog een stukje 2003.
Woensdag 3 maart 2004
Het is ongelooflijk maar waar: ik heb eindelijk alles bijgewerkt. We gaan dus even terug in de tijd....
Zondag 11 januari 2004
Ab viert vandaag zijn verjaardag. DJ heeft een powerball gekocht en deze verjaardag staat daarom niet in het teken van een nieuw digitaal speeltje maar puur handwerk...
Zaterdag 17 januari 2004
Herman en Ineke komen vanavond, na jaren geen contact te hebben gehad! Met Kerst kreeg ik een kaart van hen en ik heb ze daarna snel gebeld en een afspraak gemaakt. We hebben veel bij te praten! Echt hartstikke leuk.
Dinsdag 9 februari 2004
Ik moet de site nog steeds bijwerken. Maar daar komt nu nog even niks van. Ik heb namelijk behoorlijk de griep. Ik lig eigenlijk al vanaf donderdag in bed en zaterdagavond had ik zelfs 40 graden koorts. Gelukkig helpen daar de paracetamol zetpillen uitstekend tegen. Ook de Tamiflu die ik zaterdag ben gaan slikken lijkt zijn werk te doen. (Tamiflu is het virusremmende medicijn waarvan op dit moment zo'n 56.000 kuurtjes beschikbaar zijn, vorige week was er zo'n ophef over. Wij hadden de 56.001de en 56.002de in huis...) Nog even geduld dus, dan zal ik het hele jaar 2004 bijwerken en ik zie ook nog een stukje 2003.
Woensdag 3 maart 2004
Het is ongelooflijk maar waar: ik heb eindelijk alles bijgewerkt. We gaan dus even terug in de tijd....
Zondag 11 januari 2004
Ab viert vandaag zijn verjaardag. DJ heeft een powerball gekocht en deze verjaardag staat daarom niet in het teken van een nieuw digitaal speeltje maar puur handwerk...
Zaterdag 17 januari 2004
Herman en Ineke komen vanavond, na jaren geen contact te hebben gehad! Met Kerst kreeg ik een kaart van hen en ik heb ze daarna snel gebeld en een afspraak gemaakt. We hebben veel bij te praten! Echt hartstikke leuk.
ondag 18 januari 2004
Weer een verjaardag: nu is Ton aan de beurt. Hij wordt eindelijk 60 jaar. Hij heeft het hele afgelopen jaar al geroepen dat hij een 60-jarige man was; nu is het dus zover!
Donderdag 29 januari 2004
Alweer een verjaardag, maar deze mag niet gevierd worden: Paul wordt 49. Hij houdt er niet van om zijn verjaardag te vieren. Dit jaar krijgt hij een beetje zijn zin. Natuurlijk komen de kinderen wel. Ook Marjan komt een kop thee drinken. Ik heb kaartjes voor het concert van Randy Newman op 12 februari gekocht. Hij is gek van de songs van Randy. De kaartjes zitten in een envelopje van De Efteling, dus hij dacht eerst dat hij daar naar toe moest (hihi)!
Dinsdag 3 februari 2004
Ik haal Klaasje rond 2 uur op en we rijden naar Amersfoort om bij Annie een kopje thee te drinken. Vorige keer herkende Annie mij nog, deze keer niet meer. We hebben het ongeveer de hele middag over haar cd-speler gehad. Steeds weer begon ze overnieuw. Wat is Alzheimer toch een akelige ziekte...
Donderdag 12 februari 2004
Paul gaat vanavond met Dirk naar het concert van Randy Newman. Ik heb net de griep gehad en zie het nog niet zitten om kuchend naar een concert te gaan. Gelukkig werd de afspraak die Dirk vandaag eigenlijk had verzet en kon hij mee. Ze hebben genoten!
Zondag 15 februari 2004
Deze maand hebben we elke zondag een afspraak. Vandaag gaan we naar Gert en Hendrien in Oosterbeek. Hendrien en ik houden ons nog even bezig met het naaiwerk van Hendrien. In mei is er een stoffenbeurs in Arnhem, we spreken af dat we daar samen heengaan. Misschien willen Gonny en Marjan ook wel mee. Gezellig.
Weer een verjaardag: nu is Ton aan de beurt. Hij wordt eindelijk 60 jaar. Hij heeft het hele afgelopen jaar al geroepen dat hij een 60-jarige man was; nu is het dus zover!
Donderdag 29 januari 2004
Alweer een verjaardag, maar deze mag niet gevierd worden: Paul wordt 49. Hij houdt er niet van om zijn verjaardag te vieren. Dit jaar krijgt hij een beetje zijn zin. Natuurlijk komen de kinderen wel. Ook Marjan komt een kop thee drinken. Ik heb kaartjes voor het concert van Randy Newman op 12 februari gekocht. Hij is gek van de songs van Randy. De kaartjes zitten in een envelopje van De Efteling, dus hij dacht eerst dat hij daar naar toe moest (hihi)!
Dinsdag 3 februari 2004
Ik haal Klaasje rond 2 uur op en we rijden naar Amersfoort om bij Annie een kopje thee te drinken. Vorige keer herkende Annie mij nog, deze keer niet meer. We hebben het ongeveer de hele middag over haar cd-speler gehad. Steeds weer begon ze overnieuw. Wat is Alzheimer toch een akelige ziekte...
Donderdag 12 februari 2004
Paul gaat vanavond met Dirk naar het concert van Randy Newman. Ik heb net de griep gehad en zie het nog niet zitten om kuchend naar een concert te gaan. Gelukkig werd de afspraak die Dirk vandaag eigenlijk had verzet en kon hij mee. Ze hebben genoten!
Zondag 15 februari 2004
Deze maand hebben we elke zondag een afspraak. Vandaag gaan we naar Gert en Hendrien in Oosterbeek. Hendrien en ik houden ons nog even bezig met het naaiwerk van Hendrien. In mei is er een stoffenbeurs in Arnhem, we spreken af dat we daar samen heengaan. Misschien willen Gonny en Marjan ook wel mee. Gezellig.
Donderdag 19 februari 2004
Vandaag ga ik met Marije naar België om mijn bandje weer wat open te laten zetten. Ik kan heel slecht eten en drinken en ben bijna op mijn streefgewicht. Eigenlijk nog 2 kilo, maar daar heb ik geen haast mee. Dr. Niville haalt er 0,3cc uit. Heerlijk: ik kan weer drinken!
Daarna gaan we in Valkenswaard shoppen. Leuk centrum. Een paar uur later hebben we zoveel gekocht dat we het nauwelijks kunnen vasthouden. Ik heb een mooie rode blouse gevonden voor Klaasje, maar ik ben bang dat 'ie te klein zal zijn. Nou geeft dat niks want ik kan 'm wel aan en hij kost maar 5 euro... We eten in eetcafé In De Sleutel een lekker visje en gaan dan weer naar huis.
Vrijdag 20 februari 2004
Marije en ik gaan mijn armband ophalen bij De Goudsnip! Ik heb van Marije op mijn verjaardag een hele mooie armband gekregen maar ze vond 'm niet mooi bij mijn trouwring staan. We hebben daarna samen een nieuw model uitgezocht en die is speciaal voor mij gemaakt. Hij is prachtig geworden. Een mat massief zilveren band met 3 bandjes roodgoud. Echt heel mooi. Bedankt lieve dochter!!!
Daarna ga ik naar Klaasje, eens kijken of de blouse past. Nee dus, jammer. We kletsen wat en drinken een kop thee. Dan besluit ik toch nog maar eens in Leersum en Doorn te gaan kijken naar een rode óf een zwarte blouse. Uiteindelijk vind ik in Doorn bij First Lady in de uitverkoop een prachtige zwarte blouse in de goede maat! Ik mocht 'm terugbrengen als Klaasje de blouse niet mooi vond of als 'ie toch niet paste. Direct dus weer naar Leersum gereden en gelukkig was Klaasje meteen enthousiast. Bovendien zat 'ie als gegoten. We hebben alvast de sieraden uitgezocht die ze er op de bruiloft bij zal dragen...
Vandaag ga ik met Marije naar België om mijn bandje weer wat open te laten zetten. Ik kan heel slecht eten en drinken en ben bijna op mijn streefgewicht. Eigenlijk nog 2 kilo, maar daar heb ik geen haast mee. Dr. Niville haalt er 0,3cc uit. Heerlijk: ik kan weer drinken!
Daarna gaan we in Valkenswaard shoppen. Leuk centrum. Een paar uur later hebben we zoveel gekocht dat we het nauwelijks kunnen vasthouden. Ik heb een mooie rode blouse gevonden voor Klaasje, maar ik ben bang dat 'ie te klein zal zijn. Nou geeft dat niks want ik kan 'm wel aan en hij kost maar 5 euro... We eten in eetcafé In De Sleutel een lekker visje en gaan dan weer naar huis.
Vrijdag 20 februari 2004
Marije en ik gaan mijn armband ophalen bij De Goudsnip! Ik heb van Marije op mijn verjaardag een hele mooie armband gekregen maar ze vond 'm niet mooi bij mijn trouwring staan. We hebben daarna samen een nieuw model uitgezocht en die is speciaal voor mij gemaakt. Hij is prachtig geworden. Een mat massief zilveren band met 3 bandjes roodgoud. Echt heel mooi. Bedankt lieve dochter!!!
Daarna ga ik naar Klaasje, eens kijken of de blouse past. Nee dus, jammer. We kletsen wat en drinken een kop thee. Dan besluit ik toch nog maar eens in Leersum en Doorn te gaan kijken naar een rode óf een zwarte blouse. Uiteindelijk vind ik in Doorn bij First Lady in de uitverkoop een prachtige zwarte blouse in de goede maat! Ik mocht 'm terugbrengen als Klaasje de blouse niet mooi vond of als 'ie toch niet paste. Direct dus weer naar Leersum gereden en gelukkig was Klaasje meteen enthousiast. Bovendien zat 'ie als gegoten. We hebben alvast de sieraden uitgezocht die ze er op de bruiloft bij zal dragen...
Zaterdag 21 februari 2004
Ik ga eerst naar de kapper, daarna gaan we naar Anneke. Paul heeft de afspraak met Herman en Ineke naar vandaag verplaatst, maar An viert vandaag haar verjaardag! Gelukkig vindt ze het ook goed als we 's middags langskomen... Daarna direct door naar Lienden.
Ik ga eerst naar de kapper, daarna gaan we naar Anneke. Paul heeft de afspraak met Herman en Ineke naar vandaag verplaatst, maar An viert vandaag haar verjaardag! Gelukkig vindt ze het ook goed als we 's middags langskomen... Daarna direct door naar Lienden.
Dinsdag 24 februari 2004
Ik belde Klaas een week geleden om te vragen of hij soms mee wilde doen met het cadeau voor Ab en Reinie. Bovendien hadden Paul en ik zo'n voorgevoel dat ze misschien wel eens een verrassingsreisje zouden kunnen plannen. Toen ik hem daar naar vroeg was hij zo in de war dat hij helemaal de verkeerde antwoorden gaf. "Kan ik niet zeggen", als je dat zegt wéét de ander toch dat het 'ja' is!! Penny kwam niet meer bij van het lachen.... Maar goed: Klaas en Penny zijn in Nederland. Ze zijn vanmorgen aangekomen en logeren bij DJ en Marjolein. Paul, Maarten en ik gaan vanavond naar ze toe. Geweldig om ze weer te zien!
Ik belde Klaas een week geleden om te vragen of hij soms mee wilde doen met het cadeau voor Ab en Reinie. Bovendien hadden Paul en ik zo'n voorgevoel dat ze misschien wel eens een verrassingsreisje zouden kunnen plannen. Toen ik hem daar naar vroeg was hij zo in de war dat hij helemaal de verkeerde antwoorden gaf. "Kan ik niet zeggen", als je dat zegt wéét de ander toch dat het 'ja' is!! Penny kwam niet meer bij van het lachen.... Maar goed: Klaas en Penny zijn in Nederland. Ze zijn vanmorgen aangekomen en logeren bij DJ en Marjolein. Paul, Maarten en ik gaan vanavond naar ze toe. Geweldig om ze weer te zien!
Woensdag 25 februari 2004
Vandaag wordt mijn haar nog voorzien van blonde plukken. Dat past beter bij het model dat Patricia zaterdag heeft geknipt!
Vandaag wordt mijn haar nog voorzien van blonde plukken. Dat past beter bij het model dat Patricia zaterdag heeft geknipt!
Donderdag 26 februari 2004
Vandaag zijn Ab en Reinie 50 jaar getrouwd en is Klaasje 88 jaar geworden. Ook Dirk is jarig, hij is 52 geworden.
Om kwart voor 4 gaan we richting Leersum, Klaasje ophalen. Als we bijna in Leusden zijn zegt ze opeens: "Klaas en Penny zijn in Nederland." We zijn stomverbaasd. Hoe weet ze dát nu weer? Klaas heeft het niet eens aan z'n moeder vertelt, bang dat ze ongewild iets zou zeggen tegen Klaasje of Ab en Reinie! Het moest ook voor Klaasje een verrassing zijn! Maar goed, ze weet het dus.
De navigator moet ons naar "de Vossenberg" brengen en dat lijkt goed te lukken. Niet dus! Ik heb de routebeschrijving niet meegenomen want we hebben immers de navigator... Op de verkeerde plek komen we Jan Marc ook tegen, die heeft net zo'n domme navigator als wij... Nu waren we vlak vóór Epe Gonny en Ton tegengekomen en die zijn dus wél met de routebeschrijving in de hand aangekomen bij "de Vossenberg"! Gonny belt ons en zegt hoe we moeten rijden, of moet Ton soms even terugrijden? Daarvoor zijn we natuurlijk veel te eigenwijs... We vinden het heus wel, ik heb tenslotte de routebeschrijving van Jan Marc gekregen! We rijden nog 3x heen en weer en uiteindelijk vinden we (of eigenlijk Maarten zag het) de Centrumweg waar "de Vossenberg" op nr. 15 moet zijn. Hè hè, we zijn er!
Het was een fantastische avond, niet alleen voor het bruidspaar maar ook voor ons! Ab en Reinie hebben het in ieder geval reuze naar hun zin gehad en waren erg blij met het weekendje Vlieland van en met de kinderen en ook erg verrast dat alle neven en nichten samen een cadeau voor hen hadden gekocht! De pureeknijper met piepers zijn erg grappig en de digitale camera valt reuze in de smaak.
Het is echt een mooi avond, heerlijk buffet en leuk om alle familie weer eens te zien.
Ik had vanmiddag Marije naar Cothen moeten lokken omdat Don een verrassing voor haar heeft: ze gaan een weekendje weg. Hij wilde vanmiddag de koffers pakken. Ik heb echt van alles geprobeerd maar ik kreeg het niet voor elkaar. Ze wil gewoon lekker rustig thuis zich voorbereiden op de bruiloft en ook nog wat voor school doen. Don is dus de afgelopen dagen al begonnen spullen bij elkaar te zoeken en Marije miste steeds meer. Eerst haar handcrème, dan de lipbalsem en uiteindelijk haar BH...
Als Don 's middags thuiskomt confronteert ze hem daarmee en dan kan hij z'n mond niet meer houden! Ze gaan met de auto (!) even heen en weer naar Zuid-Frankrijk. Marije is blij dat ze het nu weet want nu kan ze tenminste inpakken wat ze zelf wil! Direct na de bruiloft om 11 uur 's avonds zwaaien we ze uit...
Vandaag zijn Ab en Reinie 50 jaar getrouwd en is Klaasje 88 jaar geworden. Ook Dirk is jarig, hij is 52 geworden.
Om kwart voor 4 gaan we richting Leersum, Klaasje ophalen. Als we bijna in Leusden zijn zegt ze opeens: "Klaas en Penny zijn in Nederland." We zijn stomverbaasd. Hoe weet ze dát nu weer? Klaas heeft het niet eens aan z'n moeder vertelt, bang dat ze ongewild iets zou zeggen tegen Klaasje of Ab en Reinie! Het moest ook voor Klaasje een verrassing zijn! Maar goed, ze weet het dus.
De navigator moet ons naar "de Vossenberg" brengen en dat lijkt goed te lukken. Niet dus! Ik heb de routebeschrijving niet meegenomen want we hebben immers de navigator... Op de verkeerde plek komen we Jan Marc ook tegen, die heeft net zo'n domme navigator als wij... Nu waren we vlak vóór Epe Gonny en Ton tegengekomen en die zijn dus wél met de routebeschrijving in de hand aangekomen bij "de Vossenberg"! Gonny belt ons en zegt hoe we moeten rijden, of moet Ton soms even terugrijden? Daarvoor zijn we natuurlijk veel te eigenwijs... We vinden het heus wel, ik heb tenslotte de routebeschrijving van Jan Marc gekregen! We rijden nog 3x heen en weer en uiteindelijk vinden we (of eigenlijk Maarten zag het) de Centrumweg waar "de Vossenberg" op nr. 15 moet zijn. Hè hè, we zijn er!
Het was een fantastische avond, niet alleen voor het bruidspaar maar ook voor ons! Ab en Reinie hebben het in ieder geval reuze naar hun zin gehad en waren erg blij met het weekendje Vlieland van en met de kinderen en ook erg verrast dat alle neven en nichten samen een cadeau voor hen hadden gekocht! De pureeknijper met piepers zijn erg grappig en de digitale camera valt reuze in de smaak.
Het is echt een mooi avond, heerlijk buffet en leuk om alle familie weer eens te zien.
Ik had vanmiddag Marije naar Cothen moeten lokken omdat Don een verrassing voor haar heeft: ze gaan een weekendje weg. Hij wilde vanmiddag de koffers pakken. Ik heb echt van alles geprobeerd maar ik kreeg het niet voor elkaar. Ze wil gewoon lekker rustig thuis zich voorbereiden op de bruiloft en ook nog wat voor school doen. Don is dus de afgelopen dagen al begonnen spullen bij elkaar te zoeken en Marije miste steeds meer. Eerst haar handcrème, dan de lipbalsem en uiteindelijk haar BH...
Als Don 's middags thuiskomt confronteert ze hem daarmee en dan kan hij z'n mond niet meer houden! Ze gaan met de auto (!) even heen en weer naar Zuid-Frankrijk. Marije is blij dat ze het nu weet want nu kan ze tenminste inpakken wat ze zelf wil! Direct na de bruiloft om 11 uur 's avonds zwaaien we ze uit...
Maandag 1 maart 2004
Gon en ik hebben een afspraak bij Yvette Jonasse, de plastisch chirurg. Bij mij wordt het teveel aan vet en huid van mijn buik gerecycled om nieuwe borsten te maken. Helaas heb ik te weinig over om ervan te maken wat ik had, ze worden dus wat kleiner. Maar geen nood, vind ik ze té klein, doen we er later een borstvergroting overheen.... Ik sta al lang genoeg op de wachtlijst (de wachttijd is ongeveer 9 maanden) om direct geholpen te worden, maar aangezien in maart de 'nutteloze' eierstokken op het operatieprogramma staan, en ik in mei/juni op vakantie wil én de hersteltijd zo'n 3 maanden bedraagt, wacht ik maar tot ná onze vakantie. Ik hoop dat ik eind juni, begin juli geopereerd zal worden, dan kan ik lekker in de tuin onder het parasolletje met een boekje herstellen! Tenminste als het weer zo'n mooie zomer wordt als vorig jaar.
Gon wordt nu op de wachtlijst gezet. Zij wil volgend jaar februari geopereerd worden.
Zondag 7 maart 2004
Klaas en Penny zijn vanmiddag bij ons en vanavond gaan we eten met Klaasje, Ab en Reinie bij de Chinees in Leersum.
Het verrassingsmenu was heerlijk; de biefstuk was zó mals dat zelfs ik die kon eten met mijn maagbandje!
Later op de avond als we weer naar huis gaan, nemen we weer afscheid van Klaas en Penny. We hopen ze snel weer te zien!
Gon en ik hebben een afspraak bij Yvette Jonasse, de plastisch chirurg. Bij mij wordt het teveel aan vet en huid van mijn buik gerecycled om nieuwe borsten te maken. Helaas heb ik te weinig over om ervan te maken wat ik had, ze worden dus wat kleiner. Maar geen nood, vind ik ze té klein, doen we er later een borstvergroting overheen.... Ik sta al lang genoeg op de wachtlijst (de wachttijd is ongeveer 9 maanden) om direct geholpen te worden, maar aangezien in maart de 'nutteloze' eierstokken op het operatieprogramma staan, en ik in mei/juni op vakantie wil én de hersteltijd zo'n 3 maanden bedraagt, wacht ik maar tot ná onze vakantie. Ik hoop dat ik eind juni, begin juli geopereerd zal worden, dan kan ik lekker in de tuin onder het parasolletje met een boekje herstellen! Tenminste als het weer zo'n mooie zomer wordt als vorig jaar.
Gon wordt nu op de wachtlijst gezet. Zij wil volgend jaar februari geopereerd worden.
Zondag 7 maart 2004
Klaas en Penny zijn vanmiddag bij ons en vanavond gaan we eten met Klaasje, Ab en Reinie bij de Chinees in Leersum.
Het verrassingsmenu was heerlijk; de biefstuk was zó mals dat zelfs ik die kon eten met mijn maagbandje!
Later op de avond als we weer naar huis gaan, nemen we weer afscheid van Klaas en Penny. We hopen ze snel weer te zien!
Dinsdag 9 maart 2004
Gonny en ik gaan in Veenendaal naar een modeshow. We zitten tussen grijze en witte duiven. Allemaal bejaarden! Maar goed, er is ook een model van onze leeftijd die mooie spullen showt en het gaat ons meer om ideeën om zelf te maken dan kopen. Zoals deze top bijvoorbeeld! Ik koop trouwens nog wel een hele mooie zacht oranje trui.
Dinsdag 16 maart 2004
Met Klaasje naar Veenendaal geweest en een hele mooie brandweerautorode rok gekocht met een gestreepte blouse erop. Helaas wil ze die laten liggen tot Pasen....
Donderdag 18 maart 2004
Afspraak bij Emiel en Aike. Eerst naar Aike. Weer een vragenlijst ingevuld en Aike legt uit wat daarmee gebeurd. Er wordt een soort samenvatting van gemaakt. Ze wilden in ieder geval vastleggen hoe het met mijn reuma zou gaan ná de stamceltransplantatie, maar ik doe niet mee met het wetenschappelijk onderzoek. Dus ze weten nog niet goed wat ze met de resultaten gaan doen. In vergelijking met de andere patiënten, die wél meedoen aan het onderzoek, doe ik het in ieder geval een stuk beter! Ik hoop dat dat ook zo blijft.
Emiel is ook tevreden. Hij vertelt dat de resultaten na een stamceltransplantatie zelfs nog gunstiger lijken te zijn dan in eerste instantie werd aangenomen! Ik heb dus de goede beslissing genomen om die therapie te gaan doen. Er wordt weer een longfoto genomen en Emiel wil ook weer een mammografie laten maken.
Vrijdag 19 maart 2004
Eerst even een kiek van de mand hyacinten die ik van Ab en Reinie kreeg. Ze staan werkelijk super uitbundig te bloeien. Een ook de clematis is helemaal fantastisch!
We hebben de afgelopen maanden naar een andere auto lopen zoeken. We willen een diesel op grijs kenteken, mét airco en het moet van mij ook een automaat zijn. We hebben er dus hééél veel gezien, hier een greep uit het assortiment: Hyundai Highway Van, Hyundai H200, Sangyong Musso en een Ford Galaxy.
We hebben het halve land doorgecrost en uiteindelijk kwamen we toch weer uit bij Smeeing in Soest waar we ook de Mitsubishi Spacewagon hadden gekocht. Uiteindelijk is het een Hyundai SantaFé 4Wd geworden.
Maandag 22 maart/Dinsdag 23 maart 2004
Vandaag moeten Gon en ik ons om 8 uur melden bij de opnamebalie in het UMC/AZU. Bij ons allebei worden de 'nutteloze' eierstokken (die wel een groot risico op eierstokkanker geven maar verder geen functie meer hebben) verwijderd. We liggen samen op een kamer en het verplegend personeel vindt het knap lastig om ons uit elkaar te houden... Dr. Schreuder komt nog even langs en vraagt of we nog vragen hebben? Nou nee dus. Ik ben het eerst aan de beurt omdat ik met de robot wordt geopereerd. Gon is daarna, zij wordt met de 'normale' kijkoperatie geholpen.
Ik krijg op de operatietafel heerlijk warme dekens over me heen en vertel hen dat mijn zus het net zo koud had dat ik haar mijn dekbed heb gegeven. Als Gon later op de tafel ligt hebben ze extra dekens voor haar, want ik had net gezegd dat ze het koud had! Lief toch?
Gonny en ik gaan in Veenendaal naar een modeshow. We zitten tussen grijze en witte duiven. Allemaal bejaarden! Maar goed, er is ook een model van onze leeftijd die mooie spullen showt en het gaat ons meer om ideeën om zelf te maken dan kopen. Zoals deze top bijvoorbeeld! Ik koop trouwens nog wel een hele mooie zacht oranje trui.
Dinsdag 16 maart 2004
Met Klaasje naar Veenendaal geweest en een hele mooie brandweerautorode rok gekocht met een gestreepte blouse erop. Helaas wil ze die laten liggen tot Pasen....
Donderdag 18 maart 2004
Afspraak bij Emiel en Aike. Eerst naar Aike. Weer een vragenlijst ingevuld en Aike legt uit wat daarmee gebeurd. Er wordt een soort samenvatting van gemaakt. Ze wilden in ieder geval vastleggen hoe het met mijn reuma zou gaan ná de stamceltransplantatie, maar ik doe niet mee met het wetenschappelijk onderzoek. Dus ze weten nog niet goed wat ze met de resultaten gaan doen. In vergelijking met de andere patiënten, die wél meedoen aan het onderzoek, doe ik het in ieder geval een stuk beter! Ik hoop dat dat ook zo blijft.
Emiel is ook tevreden. Hij vertelt dat de resultaten na een stamceltransplantatie zelfs nog gunstiger lijken te zijn dan in eerste instantie werd aangenomen! Ik heb dus de goede beslissing genomen om die therapie te gaan doen. Er wordt weer een longfoto genomen en Emiel wil ook weer een mammografie laten maken.
Vrijdag 19 maart 2004
Eerst even een kiek van de mand hyacinten die ik van Ab en Reinie kreeg. Ze staan werkelijk super uitbundig te bloeien. Een ook de clematis is helemaal fantastisch!
We hebben de afgelopen maanden naar een andere auto lopen zoeken. We willen een diesel op grijs kenteken, mét airco en het moet van mij ook een automaat zijn. We hebben er dus hééél veel gezien, hier een greep uit het assortiment: Hyundai Highway Van, Hyundai H200, Sangyong Musso en een Ford Galaxy.
We hebben het halve land doorgecrost en uiteindelijk kwamen we toch weer uit bij Smeeing in Soest waar we ook de Mitsubishi Spacewagon hadden gekocht. Uiteindelijk is het een Hyundai SantaFé 4Wd geworden.
Maandag 22 maart/Dinsdag 23 maart 2004
Vandaag moeten Gon en ik ons om 8 uur melden bij de opnamebalie in het UMC/AZU. Bij ons allebei worden de 'nutteloze' eierstokken (die wel een groot risico op eierstokkanker geven maar verder geen functie meer hebben) verwijderd. We liggen samen op een kamer en het verplegend personeel vindt het knap lastig om ons uit elkaar te houden... Dr. Schreuder komt nog even langs en vraagt of we nog vragen hebben? Nou nee dus. Ik ben het eerst aan de beurt omdat ik met de robot wordt geopereerd. Gon is daarna, zij wordt met de 'normale' kijkoperatie geholpen.
Ik krijg op de operatietafel heerlijk warme dekens over me heen en vertel hen dat mijn zus het net zo koud had dat ik haar mijn dekbed heb gegeven. Als Gon later op de tafel ligt hebben ze extra dekens voor haar, want ik had net gezegd dat ze het koud had! Lief toch?
Dinsdag 23 maart:
Met Gon erover gehad dat Emiel wil dat ik een mammografie laat maken. Maar dat kan helemaal niet meer... Ik krijg van de verpleging het rechtstreekse telefoonnummer van Emiel en als ik hem bel zit hij in een vergadering en wil weten hoe ik in hemelsnaam aan zijn nummer kom? Eh, ja... Ik vraag hem hoe er een mammografie gemaakt kan worden als je geen 'mamma' meer hebt? Antwoord: Oeps, foutje! Helaas duurt zijn vergadering te lang, ik ben vóór die tijd al naar huis, anders was hij nog even komen buurten. Jammer.
Zaterdag 27 maart 2004
Marije en Don komen straks pannenkoeken eten en zij nemen Kirsten en Xander mee. Kirsten is een vriendin van Marije die ze al een aantal jaren niet meer had gezien. Ze kennen elkaar al vanaf een maand of 6-7. Ze zaten allebei in het winkelwagentje bij AH toen ze elkaar zagen en het klikte meteen tussen die twee. Kirsten vond het leuk om ons ook weer eens te zien en ik moet zeggen; ik vind het ook erg leuk om háár weer te zien! Xander is een spontane en hartelijke knul en we hebben een oergezellige avond. (We kijken ondertussen naar Idols en zijn allemaal érg blij (vooral Xander) dat Alice eindelijk kan vertrekken!!)
Zondag 28 maart 2004
We gaan naar Axel en met Leny en Eduard een aantal campings bekijken. We vinden een prachtige, niet te grote camping vlakbij Aardenburg, camping De Soetelaer. Eigenlijk is het al in België. Net vóór de camping staat de grenspaal. Daar gaan we eind april dus heen. Onderweg stoppen we bij de Groede voor een drankje in de strandtent.
's Avonds gaan we met z'n vieren heerlijk eten bij de plaatselijke Chinees Moy Fa. Erg goed en lekker.
Met Gon erover gehad dat Emiel wil dat ik een mammografie laat maken. Maar dat kan helemaal niet meer... Ik krijg van de verpleging het rechtstreekse telefoonnummer van Emiel en als ik hem bel zit hij in een vergadering en wil weten hoe ik in hemelsnaam aan zijn nummer kom? Eh, ja... Ik vraag hem hoe er een mammografie gemaakt kan worden als je geen 'mamma' meer hebt? Antwoord: Oeps, foutje! Helaas duurt zijn vergadering te lang, ik ben vóór die tijd al naar huis, anders was hij nog even komen buurten. Jammer.
Zaterdag 27 maart 2004
Marije en Don komen straks pannenkoeken eten en zij nemen Kirsten en Xander mee. Kirsten is een vriendin van Marije die ze al een aantal jaren niet meer had gezien. Ze kennen elkaar al vanaf een maand of 6-7. Ze zaten allebei in het winkelwagentje bij AH toen ze elkaar zagen en het klikte meteen tussen die twee. Kirsten vond het leuk om ons ook weer eens te zien en ik moet zeggen; ik vind het ook erg leuk om háár weer te zien! Xander is een spontane en hartelijke knul en we hebben een oergezellige avond. (We kijken ondertussen naar Idols en zijn allemaal érg blij (vooral Xander) dat Alice eindelijk kan vertrekken!!)
Zondag 28 maart 2004
We gaan naar Axel en met Leny en Eduard een aantal campings bekijken. We vinden een prachtige, niet te grote camping vlakbij Aardenburg, camping De Soetelaer. Eigenlijk is het al in België. Net vóór de camping staat de grenspaal. Daar gaan we eind april dus heen. Onderweg stoppen we bij de Groede voor een drankje in de strandtent.
's Avonds gaan we met z'n vieren heerlijk eten bij de plaatselijke Chinees Moy Fa. Erg goed en lekker.
Woensdag 31 maart 2004
Diana, de assistente van Jan Krijgh, de huisarts, haalt vandaag de hechtingen eruit. Ze zitten behoorlijk strak, maar alles is mooi genezen.
's Avonds zie ik dat mijn linkerbovenarm dik is. Ik heb dat nog niet eerder gemerkt. Morgen even met Emiel bellen.
Donderdag 1 april 2004
Naar afdeling Oncologie gebeld, maar Emiel is er vandaag niet. Ik kan om 16.00 uur bij Haiko terecht. Hij heeft ook al een keer de chemo bij mij ingespoten. Haiko denkt niet dat het iets ernstigs is. Het kan vanzelf weggaan, maar anders kan ik lymfedrainage proberen. Als dat helpt, kan ik daarvoor een machtiging krijgen zodat de kosten vergoed worden. Haiko vertelt dat de longfoto die 2 weken geleden is gemaakt helemaal in orde is.
Vrijdag 2 april 2004
Leny belt, Eduard ligt in het ziekenhuis. Hij was bij de huisarts geweest met pijn op de borst. Er moest bloedonderzoek gedaan worden en de uitslag daarvan was zo slecht dat hij direct naar het ziekenhuis moet. Eduard was natuurlijk gewoon naar zijn werk gegaan en toen Leny hem belde was hij net onderweg naar huis. Thuisgekomen is hij eerst gaan douchen en eigenlijk wilde hij daarna niet meer naar het ziekenhuis... Ze zijn uiteraard wel gegaan. Hij schrok er wel van dat ze hem in het ziekenhuis stonden op te wachten... Hij had een hartaanval gehad en moest direct aan de hartbewaking. Woensdag wordt hij naar Gent gebracht en dan gaan ze hem daar katheteriseren. We zijn behoorlijk geschrokken!!!
Ik heb geen auto vandaag omdat Maarten de Applause heeft verkocht en de Ford is nog niet gemaakt! Dat betekent dat ik voorlopig thuis zit.
Ik heb trouwens de thuiszorg van de Vitras opgezegd. We moesten zóveel meer betalen, een verhoging van 246%!
Woensdag 7 april 2004
Eduard is naar Gent geweest en daar is gebleken dat 1 ader voor meer dan 90% dicht zit. Een andere zit ongeveer 35% dicht. De echo die gisteren is gemaakt was goed; weinig tot geen schade aan het hart. Fff... Gelukkig. De artsen gaan nu overleggen of het mogelijk is om de dichte ader te dotteren of dat er een bypass moet worden gemaakt.
Zondag 11 april, 1e Paasdag
We gaan naar Axel, kijken hoe het met Eduard gaat. Hij is vrijdag naar huis gekomen maar moet donderdagavond weer terug. Vrijdag gaat hij weer naar Gent om gedotterd te worden. Gelukkig geen operatie! Hij ziet er goed uit, veel minder grauw dan 2 weken geleden en hij voelt zich ook al beter. De medicijnen werken blijkbaar goed.
Als we aan tafel heerlijk zitten te grillen, krijg ik een SMS. Het is Birgit, ze wenst ons een goede Pasen en ze zitten momenteel in Westkapelle. Ik stuur een SMS terug dat wij in Axel zijn en dat ik haar later zal bellen, we komen misschien nog wel langs!
Als ik later bel, spreken we af in een of andere tent in Westkapelle. We gaan om kwart over 9 weg, door de Westerscheldetunnel en zijn tegen 10en in Westkapelle. Ik bel Birgit maar weer, want we hebben geen idee in welke tent ze zitten. Ze zitten in erg luidruchtige tent, maar dat was de keuze van de dorpsgenoten die op de camping zitten en waar ze wat mee zijn drinken. We schuiven aan en tegen 12 uur gaan we naar huis. We moeten tenslotte nog 2 uur rijden! Het was wel hartstikke leuk om ze even te zien en we spreken af dat we 19 juni, op de terugweg uit Italië bij ze langsgaan. Tot dan!
Diana, de assistente van Jan Krijgh, de huisarts, haalt vandaag de hechtingen eruit. Ze zitten behoorlijk strak, maar alles is mooi genezen.
's Avonds zie ik dat mijn linkerbovenarm dik is. Ik heb dat nog niet eerder gemerkt. Morgen even met Emiel bellen.
Donderdag 1 april 2004
Naar afdeling Oncologie gebeld, maar Emiel is er vandaag niet. Ik kan om 16.00 uur bij Haiko terecht. Hij heeft ook al een keer de chemo bij mij ingespoten. Haiko denkt niet dat het iets ernstigs is. Het kan vanzelf weggaan, maar anders kan ik lymfedrainage proberen. Als dat helpt, kan ik daarvoor een machtiging krijgen zodat de kosten vergoed worden. Haiko vertelt dat de longfoto die 2 weken geleden is gemaakt helemaal in orde is.
Vrijdag 2 april 2004
Leny belt, Eduard ligt in het ziekenhuis. Hij was bij de huisarts geweest met pijn op de borst. Er moest bloedonderzoek gedaan worden en de uitslag daarvan was zo slecht dat hij direct naar het ziekenhuis moet. Eduard was natuurlijk gewoon naar zijn werk gegaan en toen Leny hem belde was hij net onderweg naar huis. Thuisgekomen is hij eerst gaan douchen en eigenlijk wilde hij daarna niet meer naar het ziekenhuis... Ze zijn uiteraard wel gegaan. Hij schrok er wel van dat ze hem in het ziekenhuis stonden op te wachten... Hij had een hartaanval gehad en moest direct aan de hartbewaking. Woensdag wordt hij naar Gent gebracht en dan gaan ze hem daar katheteriseren. We zijn behoorlijk geschrokken!!!
Ik heb geen auto vandaag omdat Maarten de Applause heeft verkocht en de Ford is nog niet gemaakt! Dat betekent dat ik voorlopig thuis zit.
Ik heb trouwens de thuiszorg van de Vitras opgezegd. We moesten zóveel meer betalen, een verhoging van 246%!
Woensdag 7 april 2004
Eduard is naar Gent geweest en daar is gebleken dat 1 ader voor meer dan 90% dicht zit. Een andere zit ongeveer 35% dicht. De echo die gisteren is gemaakt was goed; weinig tot geen schade aan het hart. Fff... Gelukkig. De artsen gaan nu overleggen of het mogelijk is om de dichte ader te dotteren of dat er een bypass moet worden gemaakt.
Zondag 11 april, 1e Paasdag
We gaan naar Axel, kijken hoe het met Eduard gaat. Hij is vrijdag naar huis gekomen maar moet donderdagavond weer terug. Vrijdag gaat hij weer naar Gent om gedotterd te worden. Gelukkig geen operatie! Hij ziet er goed uit, veel minder grauw dan 2 weken geleden en hij voelt zich ook al beter. De medicijnen werken blijkbaar goed.
Als we aan tafel heerlijk zitten te grillen, krijg ik een SMS. Het is Birgit, ze wenst ons een goede Pasen en ze zitten momenteel in Westkapelle. Ik stuur een SMS terug dat wij in Axel zijn en dat ik haar later zal bellen, we komen misschien nog wel langs!
Als ik later bel, spreken we af in een of andere tent in Westkapelle. We gaan om kwart over 9 weg, door de Westerscheldetunnel en zijn tegen 10en in Westkapelle. Ik bel Birgit maar weer, want we hebben geen idee in welke tent ze zitten. Ze zitten in erg luidruchtige tent, maar dat was de keuze van de dorpsgenoten die op de camping zitten en waar ze wat mee zijn drinken. We schuiven aan en tegen 12 uur gaan we naar huis. We moeten tenslotte nog 2 uur rijden! Het was wel hartstikke leuk om ze even te zien en we spreken af dat we 19 juni, op de terugweg uit Italië bij ze langsgaan. Tot dan!
Maandag 12 april, 2e Paasdag
Oma komt straks en we gaan met z'n allen lekker tafelgrillen. Het is gisteren namelijk uitstekend bevallen!
's Avonds om 19.00 uur steekt Paul zijn laatste sjekkie op.... Halleluja!!
Dinsdag 13 april 2004
Vanmiddag komt Susanna met Elisabeth van Vluchtelingenwerk kennismaken. Susanna gaat elke morgen naar Nederlandse les. Ze is een Armeense vluchtelinge. Ze woont bij ons om de hoek, samen met haar man Armen en haar 20-jarige dochter. 's Middags verdient ze een extraatje en ze wil ook graag bij ons komen helpen. En ik geef háár liever geld dan de thuiszorg! Vanaf volgende week komt ze.
Vrijdag 16 april 2004
Het dotteren is goed gegaan. Er is een stent geplaatst om de ader open te houden. Morgen mag hij weer naar huis.
Een tijd terug hebben we ons ingeschreven op www.schoolbank.nl. Vorige week kreeg Paul een mailtje dat hij een geheime aanbidster had. De enige die dat mailtje had kunnen laten sturen was Lia. Maar die was niet geheim; Paul heeft een tijdje verkering met haar gehad. Lia was in die jaren ook een hele goede vriendin van mij. Paul wist dat ze in Houten woonde en hij heeft haar vorige week gebeld en een uur met haar aan de telefoon gehangen! Lia dacht dat ze alleen in haar eigen mapje een hartje bij Paul's naam had gezet. Ze had geen idee dat ze een mailtje naar Paul had laten sturen. Omdat ze Paul gevonden had was ze ook via Schoonoord bij mij gekomen en daarna dus ook op deze site. Ze had tot diep in de nacht zitten lezen.
Vanavond komen zij en haar man Haaye op de koffie. Het is echt hartstikke leuk om elkaar weer te zien!
We hebben de volgende afspraak alweer gemaakt.
Zaterdag 17 april 2004
Vanmiddag eerst naar de kapper en vanavond hebben we bij Harmien en Eric afgesproken.
Als we daar aankomen gaat Ruben net naar bed, wat een scheet is dat toch! Jasper komt even later ook binnen, nog zo´n lekker ding!
Maandag 19 april 2004
Susanna belt stipt om 2 uur aan. Vandaag begint ze boven. Na een paar uur komt ze bezweet weer naar beneden (ze wilde niks komen drinken, dus kijk mij er niet op aan); ik moet boven komen kijken of het goed is. Nogal gênant, maar met minder neemt ze geen genoegen. Het is niet goed, het is fantastisch schoon en opgeruimd. Wat ben ik blij met mijn nieuwe hulp!
Dinsdag 20 april 2004
Samen met Gonny voor controle naar dr. Schreuder. De botdichtheidscan wordt morgen gemaakt. Verder blijven we bij hem onder controle. Niet alleen wat betreft eventuele botontkalking maar ook om jaarlijks de marker C125 in het bloed te laten controleren. We zouden dat natuurlijk ook via de chirurg of oncoloog kunnen doen, maar als er nieuwe ontwikkelingen zijn op het gebied van gynaecologische kanker, weet hij daarvan en hij kan ons dan daarvan op de hoogte houden. Zowel Gon als ik kiezen er dus voor om voor een jaarlijkse screening bij hem te blijven komen. Het is al lang geleden dan er bij mij een uitstrijkje is gemaakt, dus dat doen we vandaag ook maar gelijk. Ik maak voor 11 mei een telefonische afspraak voor de uitslag.
Woensdag 21 april 2004
Eerst om 15.15 uur naar het AZU voor de botdichtheidscan en daarna door naar Zeist naar Philie. Philie is de moeder van Kirsten en net zoals Marije het contact met Kirsten had verloren, had ik dat met Philie. We hebben lekker gekletst! Ik ben weer helemaal bijgepraat.
Donderdag 22 april 2004
Vandaag ben ik eerst naar Jurriën de Wilde, de osteopaat, geweest. Zowel voor mijn rug als voor mijn dikke bovenarm die niet uit zichzelf dunner wil worden. Ik hoop dat Jurriën me kan helpen. Daarna door naar Soest, want de 2e afstandsbediening voor de auto is bij Smeeing gearriveerd en die moet ingelezen worden.
Vrijdag 23 april 2004
Vanavond gaan we samen met Gon lekker eten ter herinnering aan mijn vaders 100ste geboortedag morgen.
Zaterdag 24 april 2004
Mijn vader is 100 jaar geleden op de wereld gezet. Deze foto is gemaakt op zijn laatste verjaardag, de 97ste!
"Pap, je hebt alweer heerlijk zonnig weer op je verjaardag! We zitten lekker buiten in de tuin te genieten."
Marije en Don zijn vanmorgen vertrokken naar het zuiden. Ze gaan t/m 22 mei op vakantie naar Zuid-Spanje en het plan is ook even naar Marokko. Wij gaan 20 mei weg. Ik hoop dat we elkaar nog in Zuid-Frankrijk of zo ontmoeten, anders zie ik ze 2 maanden niet! Ik heb haar nog nooit zólang niet gezien, ik mis ze nu al...
's Avonds zijn we naar Ineke en Herman geweest. We hebben afgesproken dat we volgende week vrijdag inderdaad samen naar Camping De Soetelaer in St. Margrietepolder gaan.
Oma komt straks en we gaan met z'n allen lekker tafelgrillen. Het is gisteren namelijk uitstekend bevallen!
's Avonds om 19.00 uur steekt Paul zijn laatste sjekkie op.... Halleluja!!
Dinsdag 13 april 2004
Vanmiddag komt Susanna met Elisabeth van Vluchtelingenwerk kennismaken. Susanna gaat elke morgen naar Nederlandse les. Ze is een Armeense vluchtelinge. Ze woont bij ons om de hoek, samen met haar man Armen en haar 20-jarige dochter. 's Middags verdient ze een extraatje en ze wil ook graag bij ons komen helpen. En ik geef háár liever geld dan de thuiszorg! Vanaf volgende week komt ze.
Vrijdag 16 april 2004
Het dotteren is goed gegaan. Er is een stent geplaatst om de ader open te houden. Morgen mag hij weer naar huis.
Een tijd terug hebben we ons ingeschreven op www.schoolbank.nl. Vorige week kreeg Paul een mailtje dat hij een geheime aanbidster had. De enige die dat mailtje had kunnen laten sturen was Lia. Maar die was niet geheim; Paul heeft een tijdje verkering met haar gehad. Lia was in die jaren ook een hele goede vriendin van mij. Paul wist dat ze in Houten woonde en hij heeft haar vorige week gebeld en een uur met haar aan de telefoon gehangen! Lia dacht dat ze alleen in haar eigen mapje een hartje bij Paul's naam had gezet. Ze had geen idee dat ze een mailtje naar Paul had laten sturen. Omdat ze Paul gevonden had was ze ook via Schoonoord bij mij gekomen en daarna dus ook op deze site. Ze had tot diep in de nacht zitten lezen.
Vanavond komen zij en haar man Haaye op de koffie. Het is echt hartstikke leuk om elkaar weer te zien!
We hebben de volgende afspraak alweer gemaakt.
Zaterdag 17 april 2004
Vanmiddag eerst naar de kapper en vanavond hebben we bij Harmien en Eric afgesproken.
Als we daar aankomen gaat Ruben net naar bed, wat een scheet is dat toch! Jasper komt even later ook binnen, nog zo´n lekker ding!
Maandag 19 april 2004
Susanna belt stipt om 2 uur aan. Vandaag begint ze boven. Na een paar uur komt ze bezweet weer naar beneden (ze wilde niks komen drinken, dus kijk mij er niet op aan); ik moet boven komen kijken of het goed is. Nogal gênant, maar met minder neemt ze geen genoegen. Het is niet goed, het is fantastisch schoon en opgeruimd. Wat ben ik blij met mijn nieuwe hulp!
Dinsdag 20 april 2004
Samen met Gonny voor controle naar dr. Schreuder. De botdichtheidscan wordt morgen gemaakt. Verder blijven we bij hem onder controle. Niet alleen wat betreft eventuele botontkalking maar ook om jaarlijks de marker C125 in het bloed te laten controleren. We zouden dat natuurlijk ook via de chirurg of oncoloog kunnen doen, maar als er nieuwe ontwikkelingen zijn op het gebied van gynaecologische kanker, weet hij daarvan en hij kan ons dan daarvan op de hoogte houden. Zowel Gon als ik kiezen er dus voor om voor een jaarlijkse screening bij hem te blijven komen. Het is al lang geleden dan er bij mij een uitstrijkje is gemaakt, dus dat doen we vandaag ook maar gelijk. Ik maak voor 11 mei een telefonische afspraak voor de uitslag.
Woensdag 21 april 2004
Eerst om 15.15 uur naar het AZU voor de botdichtheidscan en daarna door naar Zeist naar Philie. Philie is de moeder van Kirsten en net zoals Marije het contact met Kirsten had verloren, had ik dat met Philie. We hebben lekker gekletst! Ik ben weer helemaal bijgepraat.
Donderdag 22 april 2004
Vandaag ben ik eerst naar Jurriën de Wilde, de osteopaat, geweest. Zowel voor mijn rug als voor mijn dikke bovenarm die niet uit zichzelf dunner wil worden. Ik hoop dat Jurriën me kan helpen. Daarna door naar Soest, want de 2e afstandsbediening voor de auto is bij Smeeing gearriveerd en die moet ingelezen worden.
Vrijdag 23 april 2004
Vanavond gaan we samen met Gon lekker eten ter herinnering aan mijn vaders 100ste geboortedag morgen.
Zaterdag 24 april 2004
Mijn vader is 100 jaar geleden op de wereld gezet. Deze foto is gemaakt op zijn laatste verjaardag, de 97ste!
"Pap, je hebt alweer heerlijk zonnig weer op je verjaardag! We zitten lekker buiten in de tuin te genieten."
Marije en Don zijn vanmorgen vertrokken naar het zuiden. Ze gaan t/m 22 mei op vakantie naar Zuid-Spanje en het plan is ook even naar Marokko. Wij gaan 20 mei weg. Ik hoop dat we elkaar nog in Zuid-Frankrijk of zo ontmoeten, anders zie ik ze 2 maanden niet! Ik heb haar nog nooit zólang niet gezien, ik mis ze nu al...
's Avonds zijn we naar Ineke en Herman geweest. We hebben afgesproken dat we volgende week vrijdag inderdaad samen naar Camping De Soetelaer in St. Margrietepolder gaan.
Dinsdag 27 april 2004
Paul haalt de caravan uit de stalling. Als we die met de mover op de parkeerplaats willen zetten, doet het gekke ding het niet en moeten we duwen! Paul maakt zich hierover ontzettend druk en blijft maar op de resetknop drukken. Wat dus helemaal niet helpt. Mijn suggestie dat de accu misschien leeg is wordt direct naar het rijk der fabelen verwezen; hij is niet leeg! Als de caravan op zijn plek staat en de stekker in het contact is gestopt, probeer ik toch nog even de mover. Ik hoor nu wél een klik, maar hij doet verder nog niks. Zou dan toch???? Paul haalt bakzeil, OK, misschien is 'ie toch leeg. Vannacht de accu dus opladen en morgen nog maar eens proberen.
Woensdag 28 april 2004
Ik moet de caravan inpakken, nog een paar boodschappen doen en 's middags komt oma. Ze gaat Klaasje eerst ophalen en ik hoop ook thuisbrengen. Niet dat wij dat niet willen doen hoor, maar ze komt er toch bijna langs. Paul komt morgen om 1 uur naar huis en dan willen we direct weg: op naar St. Margrietepolder...
Donderdag 29 april t/m 5 mei 2004
Als we de caravan achter de auto willen moven, doet 'ie het nog steeds niet. Als Paul in Zeeland de boel nader bekijkt, blijkt de accu helemaal droog te staan. We proberen het nog eens met een gevulde accu, maar we moeten na de vakantie toch gewoon een nieuwe accu gaan halen.
Klik hier voor de foto's van onze weekje Zeeland
Woensdag 19 mei t/m zaterdag 19 juni 2004
Klik hier of op de foto voor het verslag van onze heerlijke rondreis van een maand door Italië!
Maandag 21 juni 2004
Vanmiddag eerst langs de jarige Tante Rite geweest. Ze had gisteren een familiedag georganiseerd maar omdat we nét terug zijn van vakantie zijn we daar niet geweest. Vanmiddag heeft ze een lunchbuffet voor haar vriend(inn)en en daar schuif ik even aan. Daarna moet ik met Signore naar de dierenarts. Hij zag er zó slecht uit toen we terugkwamen zaterdag, dat een bezoekje aan de dierenarts echt moet.
Dinsdag 22 juni 2004
Jobby neemt vanavond afscheid van Schoonoord en gaat genieten van haar vrijheid. Marije en ik gaan erheen. Wel leuk om weer oude bekenden tegen te komen en te spreken.
Vrijdag 25 juni 2004
We hebben vanavond afgesproken bij Lia en Haaye in Houten. Lia is een oude vriendin van ons beiden uit Doorn. Maar zoals je al hebt gelezen in het verslag over Signore, moeten we eerst naar Driebergen naar de dierenarts. Het is al bijna 10 uur als we uiteindelijk in Houten arriveren en we kunnen alleen nog naar de Griek. Bij de andere restaurants is de keuken al gesloten. Maar de Griek is geen straf! Lia en Haaye zien ondertussen bijna groen van de honger... De Griek zelf is 's avonds errug blij met de overwinning van Griekenland op Frankrijk in het EK voetbal in Portugal!
Zondag 4 juli 2004
Lenie en Eduard zijn een dagje in Cothen. Het gaat ondertussen goed met Eduard. Hij is weer aan het werk maar durft nog niet op vakantie te gaan.
Maandag 5 juli 2004
Erik is 52 geworden. Ze zijn nu eens niet op vakantie op zijn verjaardag dus we gaan gezellig een borrel halen! Paul en Piet (ex van Harmien) kletsen wat af vanavond. Het is ook al erg lang geleden dat we Piet gezien hebben. Leuk!
Donderdag 8 juli 2004
Met Klaasje op bezoek geweest bij Annie. Ze is wéér achteruit gegaan. Triest!
Zaterdag 10 juli 2004
Patricia (kennis van naailes en mijn kapster) heeft een tijdje geleden permanente eyeliner laten zetten. Echt super strak gedaan. Ik heb vandaag een afspraak bij Beauty Sportief in Bunnik om het ook te laten doen. Over een aantal weken wordt het afgemaakt.
Ik wil ze boven vanaf de helft van het oog een beetje breder en ook de buitenste ooghoek boven moet nog worden afgemaakt.
Zondag 11 juli 2004
Jill, de dochter van mijn neef Jan a.k.a. John uit Canada is in Nederland met haar vriend Mark. Ze logeert een paar dagen bij Ab en Reinie en vanavond zijn ze in Leersum bij Klaasje. We gaan ook naar Klaasje om kennis te maken met onze achternicht!
Woensdag 14 juli 2004
Vandaag bericht gekregen van het AZU. De datum is bekend: ik word dinsdag 17 augustus om 14.00 uur opgenomen en woensdag 18 augustus geopereerd. De volgende stukjes heb ik van het internet geplukt om een beetje duidelijk te maken wat er gaat gebeuren:
"GEBRUIK VAN VET EN HUID VAN DE BUIK
Als er te weinig huid van goede kwaliteit is overgebleven kan een nieuwe borst gemaakt worden van huid en vetweefsel van de onderbuik. Dit kan alleen als er op die plek een huid- en vetoverschot bestaat. De plastisch chirurg kan op deze manier een borst construeren zonder dat er een prothese nodig is. Een nadeel is dat de buikwand als gevolg van de ingreep minder stevig kan worden en dat er een groot litteken op de buik komt. De buik kan ook lange tijd pijnlijk zijn. Voor deze operatie moet u circa zeven tot vijftien dagen in het ziekenhuis liggen. De ingreep zelf duurt ongeveer vier tot tien uur, afhankelijk van een éénzijdige of dubbelzijdige ingreep en of er al dan niet microchirurgische technieken gebruikt worden. Vaak volgt op de eerste operatie nog een aantal Operaties." ©Nederlandse Vereniging van Plastisch Chirurgen
Een borst reconstrueren zoals voor de amputatie is zelden haalbaar.
"We can't make a breast like nature can!". Maar het gaat niet om die ene borst. Het gaat om de kwaliteit van het leven. Een vrouw voelt zich met een gereconstrueerde borst opnieuw compleet. In de plastische chirurgie komt het er vaak op neer de patiënten gelukkiger te maken en dit is zeer individueel.
plaatje van De DIEP-flap borstreconstructie
Paul haalt de caravan uit de stalling. Als we die met de mover op de parkeerplaats willen zetten, doet het gekke ding het niet en moeten we duwen! Paul maakt zich hierover ontzettend druk en blijft maar op de resetknop drukken. Wat dus helemaal niet helpt. Mijn suggestie dat de accu misschien leeg is wordt direct naar het rijk der fabelen verwezen; hij is niet leeg! Als de caravan op zijn plek staat en de stekker in het contact is gestopt, probeer ik toch nog even de mover. Ik hoor nu wél een klik, maar hij doet verder nog niks. Zou dan toch???? Paul haalt bakzeil, OK, misschien is 'ie toch leeg. Vannacht de accu dus opladen en morgen nog maar eens proberen.
Woensdag 28 april 2004
Ik moet de caravan inpakken, nog een paar boodschappen doen en 's middags komt oma. Ze gaat Klaasje eerst ophalen en ik hoop ook thuisbrengen. Niet dat wij dat niet willen doen hoor, maar ze komt er toch bijna langs. Paul komt morgen om 1 uur naar huis en dan willen we direct weg: op naar St. Margrietepolder...
Donderdag 29 april t/m 5 mei 2004
Als we de caravan achter de auto willen moven, doet 'ie het nog steeds niet. Als Paul in Zeeland de boel nader bekijkt, blijkt de accu helemaal droog te staan. We proberen het nog eens met een gevulde accu, maar we moeten na de vakantie toch gewoon een nieuwe accu gaan halen.
Klik hier voor de foto's van onze weekje Zeeland
Woensdag 19 mei t/m zaterdag 19 juni 2004
Klik hier of op de foto voor het verslag van onze heerlijke rondreis van een maand door Italië!
Maandag 21 juni 2004
Vanmiddag eerst langs de jarige Tante Rite geweest. Ze had gisteren een familiedag georganiseerd maar omdat we nét terug zijn van vakantie zijn we daar niet geweest. Vanmiddag heeft ze een lunchbuffet voor haar vriend(inn)en en daar schuif ik even aan. Daarna moet ik met Signore naar de dierenarts. Hij zag er zó slecht uit toen we terugkwamen zaterdag, dat een bezoekje aan de dierenarts echt moet.
Dinsdag 22 juni 2004
Jobby neemt vanavond afscheid van Schoonoord en gaat genieten van haar vrijheid. Marije en ik gaan erheen. Wel leuk om weer oude bekenden tegen te komen en te spreken.
Vrijdag 25 juni 2004
We hebben vanavond afgesproken bij Lia en Haaye in Houten. Lia is een oude vriendin van ons beiden uit Doorn. Maar zoals je al hebt gelezen in het verslag over Signore, moeten we eerst naar Driebergen naar de dierenarts. Het is al bijna 10 uur als we uiteindelijk in Houten arriveren en we kunnen alleen nog naar de Griek. Bij de andere restaurants is de keuken al gesloten. Maar de Griek is geen straf! Lia en Haaye zien ondertussen bijna groen van de honger... De Griek zelf is 's avonds errug blij met de overwinning van Griekenland op Frankrijk in het EK voetbal in Portugal!
Zondag 4 juli 2004
Lenie en Eduard zijn een dagje in Cothen. Het gaat ondertussen goed met Eduard. Hij is weer aan het werk maar durft nog niet op vakantie te gaan.
Maandag 5 juli 2004
Erik is 52 geworden. Ze zijn nu eens niet op vakantie op zijn verjaardag dus we gaan gezellig een borrel halen! Paul en Piet (ex van Harmien) kletsen wat af vanavond. Het is ook al erg lang geleden dat we Piet gezien hebben. Leuk!
Donderdag 8 juli 2004
Met Klaasje op bezoek geweest bij Annie. Ze is wéér achteruit gegaan. Triest!
Zaterdag 10 juli 2004
Patricia (kennis van naailes en mijn kapster) heeft een tijdje geleden permanente eyeliner laten zetten. Echt super strak gedaan. Ik heb vandaag een afspraak bij Beauty Sportief in Bunnik om het ook te laten doen. Over een aantal weken wordt het afgemaakt.
Ik wil ze boven vanaf de helft van het oog een beetje breder en ook de buitenste ooghoek boven moet nog worden afgemaakt.
Zondag 11 juli 2004
Jill, de dochter van mijn neef Jan a.k.a. John uit Canada is in Nederland met haar vriend Mark. Ze logeert een paar dagen bij Ab en Reinie en vanavond zijn ze in Leersum bij Klaasje. We gaan ook naar Klaasje om kennis te maken met onze achternicht!
Woensdag 14 juli 2004
Vandaag bericht gekregen van het AZU. De datum is bekend: ik word dinsdag 17 augustus om 14.00 uur opgenomen en woensdag 18 augustus geopereerd. De volgende stukjes heb ik van het internet geplukt om een beetje duidelijk te maken wat er gaat gebeuren:
"GEBRUIK VAN VET EN HUID VAN DE BUIK
Als er te weinig huid van goede kwaliteit is overgebleven kan een nieuwe borst gemaakt worden van huid en vetweefsel van de onderbuik. Dit kan alleen als er op die plek een huid- en vetoverschot bestaat. De plastisch chirurg kan op deze manier een borst construeren zonder dat er een prothese nodig is. Een nadeel is dat de buikwand als gevolg van de ingreep minder stevig kan worden en dat er een groot litteken op de buik komt. De buik kan ook lange tijd pijnlijk zijn. Voor deze operatie moet u circa zeven tot vijftien dagen in het ziekenhuis liggen. De ingreep zelf duurt ongeveer vier tot tien uur, afhankelijk van een éénzijdige of dubbelzijdige ingreep en of er al dan niet microchirurgische technieken gebruikt worden. Vaak volgt op de eerste operatie nog een aantal Operaties." ©Nederlandse Vereniging van Plastisch Chirurgen
Een borst reconstrueren zoals voor de amputatie is zelden haalbaar.
"We can't make a breast like nature can!". Maar het gaat niet om die ene borst. Het gaat om de kwaliteit van het leven. Een vrouw voelt zich met een gereconstrueerde borst opnieuw compleet. In de plastische chirurgie komt het er vaak op neer de patiënten gelukkiger te maken en dit is zeer individueel.
plaatje van De DIEP-flap borstreconstructie
Vrijdag 16 juli 2004
We gaan eten bij Ingrid en Dirk in Haarlem. Het is al een hele tijd geleden dat we ze gezien hebben. Het werd echt tijd!
Zondag 18 juli 2004
Henk wordt vandaag 48. Hij is van hetzelfde goede jaar als ik... Het is prachtig weer en we kunnen buiten zitten. Henk en Janny hebben pas een stuk aangebouwd. Het is werkelijk schitterend geworden!
Dinsdag 20 juli 2004
Ik heb mijn afspraak met Emiel (de oncoloog) vervroegd. Ik hoefde pas in augustus terug te komen, maar dan lig ik voor pampus in het ziekenhuis (neem ik tenminste aan). Ik heb wat last van mijn schouder dus daar laat Emiel voor de zekerheid een foto van maken en ook mijn bloed wordt gecheckt. Daarna ga ik naar Gon. Ik heb vóór onze vakantie de prachtige orchidee die ik van Paul had gehad op onze trouwdag naar Gon gebracht. Bij Gon doen die het altijd prachtig en dat leek me een betere plek dan bij Maarten thuis... Vandaag haal ik 'm weer op. Ton is door zijn enkel gegaan en loopt mank met behoorlijk veel pijn. Verder alles oké daar in Ederveen.
Zaterdag 24 juli 2004
Gert en Hendrien komen pannenkoeken eten. Tenminste, dat was de bedoeling. Maar het is ondertussen zo lekker weer geworden, dat Paul daar geen zin in heeft en dus gaat de bbq weer aan.
Donderdag 29 juli 2004
Rond 3 uur ga ik Klaasje halen. Ook oma komt straks en Marije en Don ook. We steken voor de verandering de bbq maar weer eens aan.
Zondag 1 augustus 2004
We nemen vandaag alles mee naar Gon en Ton, inclusief een bbq!
Vrijdag 6 augustus 2004
Paul haalt om 6 uur Yolande uit Doorn. Het is al na 8en als ook Marije en Don verschijnen. We hebben de bbq maar weer eens aan....;>)) En omdat het zo warm is, heb ik een heerlijk ijskoude gazpacho gemaakt!
Donderdag 12 augustus 2004
Ik moet om 14.00 uur in het UMC zijn voor de preoperatieve screening. Alles is nog hetzelfde als de vorige keer, dus we vliegen door de vragenlijst. Wel kijken we nog even naar de uitslag van de foto's van mijn schouder. De röntgenoloog heeft er een heel verhaal bijgeschreven en raadt een MRI aan. Ik wil zeker weten of dit nog roet in het eten gaat gooien en ga na de screening dus maar richting oncologie. Emiel is nog op vakantie maar gelukkig is Haiko er wel. Hij kijkt alles even na en zal morgen overleggen met de röntgenoloog. Ik moet dan om 11.30 uur hem even bellen.
Vrijdag 13 augustus 2004
11.30 uur: Haiko heeft de röntgenoloog nog niet gesproken. Hij belt mij later terug.
12.30 uur: Na overleg met de röntgenoloog én de reumatoloog gaan we er vanuit dat wat er op de foto te zien is 'gewoon' slijtage van de reuma is. 100% zekerheid is er niet, ook niet na een MRI.
M.a.w.: geen roet in het eten!!!
Vanavond eten bij Harmien en Erik. Geen bbq, het regent pijpenstelen!!!
Zondag 15 augustus 2004
Naar Vaassen. Reinie is donderdag jarig (als ik uitgeteld lig bij te komen van de operatie). Don heeft een gieter prachtig voor haar gespoten. Philippien en Johan kwamen ook nog even aanwippen. Gezellig!
We gaan eten bij Ingrid en Dirk in Haarlem. Het is al een hele tijd geleden dat we ze gezien hebben. Het werd echt tijd!
Zondag 18 juli 2004
Henk wordt vandaag 48. Hij is van hetzelfde goede jaar als ik... Het is prachtig weer en we kunnen buiten zitten. Henk en Janny hebben pas een stuk aangebouwd. Het is werkelijk schitterend geworden!
Dinsdag 20 juli 2004
Ik heb mijn afspraak met Emiel (de oncoloog) vervroegd. Ik hoefde pas in augustus terug te komen, maar dan lig ik voor pampus in het ziekenhuis (neem ik tenminste aan). Ik heb wat last van mijn schouder dus daar laat Emiel voor de zekerheid een foto van maken en ook mijn bloed wordt gecheckt. Daarna ga ik naar Gon. Ik heb vóór onze vakantie de prachtige orchidee die ik van Paul had gehad op onze trouwdag naar Gon gebracht. Bij Gon doen die het altijd prachtig en dat leek me een betere plek dan bij Maarten thuis... Vandaag haal ik 'm weer op. Ton is door zijn enkel gegaan en loopt mank met behoorlijk veel pijn. Verder alles oké daar in Ederveen.
Zaterdag 24 juli 2004
Gert en Hendrien komen pannenkoeken eten. Tenminste, dat was de bedoeling. Maar het is ondertussen zo lekker weer geworden, dat Paul daar geen zin in heeft en dus gaat de bbq weer aan.
Donderdag 29 juli 2004
Rond 3 uur ga ik Klaasje halen. Ook oma komt straks en Marije en Don ook. We steken voor de verandering de bbq maar weer eens aan.
Zondag 1 augustus 2004
We nemen vandaag alles mee naar Gon en Ton, inclusief een bbq!
Vrijdag 6 augustus 2004
Paul haalt om 6 uur Yolande uit Doorn. Het is al na 8en als ook Marije en Don verschijnen. We hebben de bbq maar weer eens aan....;>)) En omdat het zo warm is, heb ik een heerlijk ijskoude gazpacho gemaakt!
Donderdag 12 augustus 2004
Ik moet om 14.00 uur in het UMC zijn voor de preoperatieve screening. Alles is nog hetzelfde als de vorige keer, dus we vliegen door de vragenlijst. Wel kijken we nog even naar de uitslag van de foto's van mijn schouder. De röntgenoloog heeft er een heel verhaal bijgeschreven en raadt een MRI aan. Ik wil zeker weten of dit nog roet in het eten gaat gooien en ga na de screening dus maar richting oncologie. Emiel is nog op vakantie maar gelukkig is Haiko er wel. Hij kijkt alles even na en zal morgen overleggen met de röntgenoloog. Ik moet dan om 11.30 uur hem even bellen.
Vrijdag 13 augustus 2004
11.30 uur: Haiko heeft de röntgenoloog nog niet gesproken. Hij belt mij later terug.
12.30 uur: Na overleg met de röntgenoloog én de reumatoloog gaan we er vanuit dat wat er op de foto te zien is 'gewoon' slijtage van de reuma is. 100% zekerheid is er niet, ook niet na een MRI.
M.a.w.: geen roet in het eten!!!
Vanavond eten bij Harmien en Erik. Geen bbq, het regent pijpenstelen!!!
Zondag 15 augustus 2004
Naar Vaassen. Reinie is donderdag jarig (als ik uitgeteld lig bij te komen van de operatie). Don heeft een gieter prachtig voor haar gespoten. Philippien en Johan kwamen ook nog even aanwippen. Gezellig!
Dinsdag 17 augustus 2004
Vandaag is het zover. Om 14.00 uur moet ik me melden bij de centrale opnamebalie. Ik krijg de papieren mee en ik moet naar afdeling D4 West. Ik krijg daar een éénpersoonskamer, nr. 33. Heerlijk, alleen! Geen gesnurk of verplicht kletsen of zo. Als alles is uitgepakt gaan we weer naar beneden een ijsje eten en een klokje kopen (vergeten..). Nynke, de verpleegkundige komt ons achterna met een verwijsbrief voor de fotograaf. Er worden nog foto's van vóór de operatie gemaakt. Als we weer boven zijn komen al snel de chirurg én anesthesist langs. De chirurg is dr. Schuurman. Hij opereert morgen samen met Yvette Jonasse.Hij tekent van alles op mijn lijf en zoekt op mijn buik een paar goede aderen. De anesthesist bespreekt alles nog een keer. Ik ben dus niet onder zeil als ik de ruggenprik krijg. De chirurg en anesthesist discussiëren nog even over het nut van de ruggenprik... En dan ben ik eigenlijk klaar. Ik wil vanavond naar huis! Gelukkig vindt dr. Schuurman het prima en ik ga, mét een microlax in mijn tas (kan nog leuk worden vanavond) naar huis. Heerlijk, lekker patatjes eten en onderuit gezakt tv kijken...
Woensdag 25 augustus 2004
10.30 uur, ik ben weer thuis! Heerlijk, een lekker kopje thee en even de site bijwerken. Dat is nog niet zo makkelijk, want de pink en ringvinger van mijn linkerhand zijn "doof" en typen met 10 vingers is dus erg lastig. Maar goed, daar gaat 'ie dan.
Woensdag 18 augustus:
ik moet me dus vroeg melden. Zo tussen 7.15 en 7.30 uur. Ze brengen me om 7.45 uur naar de OK en vóór die tijd hoef ik alleen maar met zo'n leuk hesje aan in bed te gaan liggen. Ik ga eerst naar de anesthesist voor een ruggenprik. Hij verdooft eerst de huid en probeert daarna de katheter tussen mijn wervels door te schuiven. Ik zeg probeert, want na een keer of 4 mis geprikt te hebben, gaat hij maar een niveau lager en dan, na nóg een aantal pogingen, zit 'ie er eindelijk in... Dan een infuus op mijn hand en om precies 8.30 uur ga ik onder zeil met de gedachten aan Sicilië: een heerlijk zonnetje, prachtig uitzicht, borrel binnen handbereik en een spannend boek...
Om 18.30 uur, precies 10 uur later word ik wakker op de uitslaapkamer. Ik voel me goed, niet misselijk of zo. Wél heb ik enorme pijn in mijn schouders en ellebogen. Rond 20 uur komt een verpleegkundige van de afdeling kijken naar mijn linkerborst. Ze vindt de kleur niet goed en de plastisch chirurg wordt opgepiept. Anne-Floor, de arts-assistent komt kijken en is het ermee eens, dat de kleur niet goed is. Nu wordt Yvette Jonasse, de chirurg, opgepiept. Ook zij komt snel en er wordt besloten dat ik opnieuw geopereerd moet worden. Er komt rond 21.45 een OK vrij maar vóór die tijd, rond 21.15 worden op de uitslaapkamer alvast een aantal hechtingen aan de onderkant verwijderd, zodat de druk wordt verminderd. Uiteindelijk wordt het 23.30 uur voor we naar de OK kunnen; de anesthesist moest naar de crashkamer op de EHBO. Ik word om 1.30 weer wakker op de OK. Alles is goed gekomen: er zat een groot hematoom (bloeduitstorting) en nadat die was verwijderd leek alles weer goed. Aan de onderkant zitten alleen in het midden hechtingen, links en rechts daarvan laten ze het open. Ik bel zelf Paul, dan kan hij misschien vannacht iets rustiger slapen...
De rest van de nacht heb ik eigenlijk niet geslapen. Mijn armen doen verschrikkelijk zeer. Zowel links als rechts zijn mijn pink, ringvinger en de buitenkant van mijn hand en pols "doof". Het is net of ze slapen en wakker worden. Het tintelt heel erg en doet ook pijn.
donderdag 19 augustus:
Om 9.45 uur ga ik terug naar de afdeling. Het eerste wat ik daar doe is celebrex innemen. Ik moest daarmee een dag of 5 vóór de operatie stoppen en werd daardoor vreselijk stijf. Ik hoop dat ik snel weer wat soepeler wordt. Paul komt vrij snel daarna. We bellen naar Ab en Reinie, Klaasje, Gon(antwoordapparaat) en Oma(niet thuis), zodat ze mijn stem weer even hebben gehoord en weten dat het goed met me gaat. Om 12 uur belt Maarten of ik het leuk vind als hij en Kristel komen? Ja natuurlijk! We hebben samen naar Mia Audina gekeken. Jammer dat ze het niet heeft gewonnen. Later komen Yolande, Marije en Paul. Tussendoor lig ik wat naar de Spelen te kijken en te dommelen.
vrijdag 20 augustus:
's Morgens komen Ingrid, Dirk en Sanne. Ze zijn met taxi, trein en bus gekomen omdat de auto in de garage staat met een kapotte motor. Dat doen alleen échte vrienden!!! Super!!!
's Middags komt Lia (lekker gekletst..) en later ook Marije en Paul. Marije heeft haar laatste tentamen gedaan en gehaald! Ze is klaar met de PABO!! Dinsdag nog een gesprek om alle punten te controleren en dan het diploma ophalen.
Ik kan ondertussen mijn armen weer buigen en de ergste pijn (in mijn armen, want de rest voel ik vrijwel niet) is voorbij.
zaterdag 21 augustus:
Reinie belt als ze bezig zijn het verband te verwisselen en een drain te verwijderen. Later probeert ze het weer maar nu is de anesthesist er net... De katheter gaat uit mijn rug. Ingrid zei gisteren al dat wat ik kreeg een dosis van niks was, dus eruit met dat ding. In plaats daarvan krijg ik nu tramal en nog steeds paracetamol tegen de pijn (die reuze meevalt). Uiteindelijk lukt het Reinie toch. Ze viert vandaag haar verjaardag en wil me vóór die tijd nog even spreken. Ze kan iedereen vertellen dat het prima met me gaat. Later in de middag komen Ton en An (en Paul natuurlijk...)
zondag 22 augustus:
Gon en Ton, Marije en Don en Paul komen me vandaag gezelschap houden. Mijn rechterhand is ondertussen weer normaal. Links is naatje.
maandag 23 augustus:
Vandaag geen tramal meer, alleen paracetamol. Alle drains gaan eruit en ook het infuus mag eraf! Lekker onder de douche. Nét als ik eronder wil stappen komt Yvette langs. Nou, alles is goed te zien.. Ze komt terug als ik gedoucht heb en kijkt dan alles na. Ik mag/moet nu mijn sportbeha, cup B mét voorsluiting (verplicht) aan. Alles ziet er goed uit, gaasje erover en ze helpen me in de beha. Past nét. Marjan komt 's middags langs. Als Paul komt zoeken we een rolstoel op en gaan naar beneden een ijsje eten. Als hij een foto van me wil nemen komt er een bewaker aan en zegt dat je geen foto's mag maken. Ook al sta ik er helemaal alleen op, de foto moet worden gewist...
Later maakt hij er toch een paar als we even in het zonnetje in de rotstuin zitten. Paul eet vanavond met me mee, maar dat bevalt niet erg. Morgen maar weer thuis eten.
dinsdag 24 augustus:
Ik laat de paracetamol ook staan. Niet meer nodig. Eén van de "plasten" komt met een hele entourage kijken en ik mag morgen naar huis. Alles ziet er prachtig uit. Hij vindt wel dat een anesthesist naar mijn hand moet komen kijken. Die komt ook en doet een paar testjes. Het lijkt er op dat ik toch in een verkeerde houding heb gelegen tijdens de lange operatie. Hij gaat het operatieverslag inkijken en kijken of hij de anesthesist die bij de operatie was te pakken kan krijgen. Er wordt een officieel meldingsverslag naar het ziekenhuis gemaakt, zodat het goed gedocumenteerd is. Later komt hij terug; de anesthesist is er vandaag niet, maar hij heeft een neuroloog gevraagd te komen kijken. Weer wat later; de neuroloog ziet vandaag geen kans langs te komen. Nóg wat later; hij heeft telefonisch contact gehad met de neuroloog en het lijkt erop dat het een beknelde zenuw is en dat kan een paar dagen, weken of zelfs maanden duren vóór zich dat heeft hersteld. Hij heeft zelf geen poli, dus hij kan mij niet volgen, maar met de neuroloog is afgesproken dat hij Yvette zal bellen en haar vragen hier goed op te letten. Tjonge jonge, hij zegt nog net geen sorry.
Harmien en Jasper komen even aanwippen. Jasper heeft een ballon voor me gekocht, lief hè? Als Ab, Reinie en Klaasje komen gaan ze weer, anders staat Ruben straks voor een dichte deur. Later op de middag komt Paul en als Marije om 5 uur met een stralend gezicht binnenstapt kunnen we haar écht feliciteren. De verklaring dat ze nu echt klaar is heeft ze in haar hand.
Vanavond staat er nasi op het menu. Ik heb een dub-bele portie besteld, want de nasi en bami is meestal erg goed in het AZU. Dus misschien wil Paul toch mee-eten. Uiteindelijk zitten we dus met z'n 3-en te eten!
Woensdag 25 augustus:
Paul komt me om 10 uur halen. Ik zit nog mijn beschuitje te eten en Paul pakt de laatste dingetjes in. Hij heeft gisteren het meeste al meegenomen.
Nog even mijn jasje aan hup in de rolstoel en dan gaan we.
Bedankt voor alle leuke kaarten en gesprekjes aan de telefoon!!
En om met de paus te spreken: Bedaankt voor die bloe-men.
Ondertussen is het half 1 en ik krijg van Paul een lekker boterhammetje met een gekookt eitje. Nu nog even foto's van hoe het is geworden en dan ben ik weer helemaal bij!
(foto's van voor en na de reconstructie kunnen op aanvraag gemaild worden)
Woensdag 27 oktober
Diploma uitreiking van Marije, ze is nu lerares
Vandaag is het zover. Om 14.00 uur moet ik me melden bij de centrale opnamebalie. Ik krijg de papieren mee en ik moet naar afdeling D4 West. Ik krijg daar een éénpersoonskamer, nr. 33. Heerlijk, alleen! Geen gesnurk of verplicht kletsen of zo. Als alles is uitgepakt gaan we weer naar beneden een ijsje eten en een klokje kopen (vergeten..). Nynke, de verpleegkundige komt ons achterna met een verwijsbrief voor de fotograaf. Er worden nog foto's van vóór de operatie gemaakt. Als we weer boven zijn komen al snel de chirurg én anesthesist langs. De chirurg is dr. Schuurman. Hij opereert morgen samen met Yvette Jonasse.Hij tekent van alles op mijn lijf en zoekt op mijn buik een paar goede aderen. De anesthesist bespreekt alles nog een keer. Ik ben dus niet onder zeil als ik de ruggenprik krijg. De chirurg en anesthesist discussiëren nog even over het nut van de ruggenprik... En dan ben ik eigenlijk klaar. Ik wil vanavond naar huis! Gelukkig vindt dr. Schuurman het prima en ik ga, mét een microlax in mijn tas (kan nog leuk worden vanavond) naar huis. Heerlijk, lekker patatjes eten en onderuit gezakt tv kijken...
Woensdag 25 augustus 2004
10.30 uur, ik ben weer thuis! Heerlijk, een lekker kopje thee en even de site bijwerken. Dat is nog niet zo makkelijk, want de pink en ringvinger van mijn linkerhand zijn "doof" en typen met 10 vingers is dus erg lastig. Maar goed, daar gaat 'ie dan.
Woensdag 18 augustus:
ik moet me dus vroeg melden. Zo tussen 7.15 en 7.30 uur. Ze brengen me om 7.45 uur naar de OK en vóór die tijd hoef ik alleen maar met zo'n leuk hesje aan in bed te gaan liggen. Ik ga eerst naar de anesthesist voor een ruggenprik. Hij verdooft eerst de huid en probeert daarna de katheter tussen mijn wervels door te schuiven. Ik zeg probeert, want na een keer of 4 mis geprikt te hebben, gaat hij maar een niveau lager en dan, na nóg een aantal pogingen, zit 'ie er eindelijk in... Dan een infuus op mijn hand en om precies 8.30 uur ga ik onder zeil met de gedachten aan Sicilië: een heerlijk zonnetje, prachtig uitzicht, borrel binnen handbereik en een spannend boek...
Om 18.30 uur, precies 10 uur later word ik wakker op de uitslaapkamer. Ik voel me goed, niet misselijk of zo. Wél heb ik enorme pijn in mijn schouders en ellebogen. Rond 20 uur komt een verpleegkundige van de afdeling kijken naar mijn linkerborst. Ze vindt de kleur niet goed en de plastisch chirurg wordt opgepiept. Anne-Floor, de arts-assistent komt kijken en is het ermee eens, dat de kleur niet goed is. Nu wordt Yvette Jonasse, de chirurg, opgepiept. Ook zij komt snel en er wordt besloten dat ik opnieuw geopereerd moet worden. Er komt rond 21.45 een OK vrij maar vóór die tijd, rond 21.15 worden op de uitslaapkamer alvast een aantal hechtingen aan de onderkant verwijderd, zodat de druk wordt verminderd. Uiteindelijk wordt het 23.30 uur voor we naar de OK kunnen; de anesthesist moest naar de crashkamer op de EHBO. Ik word om 1.30 weer wakker op de OK. Alles is goed gekomen: er zat een groot hematoom (bloeduitstorting) en nadat die was verwijderd leek alles weer goed. Aan de onderkant zitten alleen in het midden hechtingen, links en rechts daarvan laten ze het open. Ik bel zelf Paul, dan kan hij misschien vannacht iets rustiger slapen...
De rest van de nacht heb ik eigenlijk niet geslapen. Mijn armen doen verschrikkelijk zeer. Zowel links als rechts zijn mijn pink, ringvinger en de buitenkant van mijn hand en pols "doof". Het is net of ze slapen en wakker worden. Het tintelt heel erg en doet ook pijn.
donderdag 19 augustus:
Om 9.45 uur ga ik terug naar de afdeling. Het eerste wat ik daar doe is celebrex innemen. Ik moest daarmee een dag of 5 vóór de operatie stoppen en werd daardoor vreselijk stijf. Ik hoop dat ik snel weer wat soepeler wordt. Paul komt vrij snel daarna. We bellen naar Ab en Reinie, Klaasje, Gon(antwoordapparaat) en Oma(niet thuis), zodat ze mijn stem weer even hebben gehoord en weten dat het goed met me gaat. Om 12 uur belt Maarten of ik het leuk vind als hij en Kristel komen? Ja natuurlijk! We hebben samen naar Mia Audina gekeken. Jammer dat ze het niet heeft gewonnen. Later komen Yolande, Marije en Paul. Tussendoor lig ik wat naar de Spelen te kijken en te dommelen.
vrijdag 20 augustus:
's Morgens komen Ingrid, Dirk en Sanne. Ze zijn met taxi, trein en bus gekomen omdat de auto in de garage staat met een kapotte motor. Dat doen alleen échte vrienden!!! Super!!!
's Middags komt Lia (lekker gekletst..) en later ook Marije en Paul. Marije heeft haar laatste tentamen gedaan en gehaald! Ze is klaar met de PABO!! Dinsdag nog een gesprek om alle punten te controleren en dan het diploma ophalen.
Ik kan ondertussen mijn armen weer buigen en de ergste pijn (in mijn armen, want de rest voel ik vrijwel niet) is voorbij.
zaterdag 21 augustus:
Reinie belt als ze bezig zijn het verband te verwisselen en een drain te verwijderen. Later probeert ze het weer maar nu is de anesthesist er net... De katheter gaat uit mijn rug. Ingrid zei gisteren al dat wat ik kreeg een dosis van niks was, dus eruit met dat ding. In plaats daarvan krijg ik nu tramal en nog steeds paracetamol tegen de pijn (die reuze meevalt). Uiteindelijk lukt het Reinie toch. Ze viert vandaag haar verjaardag en wil me vóór die tijd nog even spreken. Ze kan iedereen vertellen dat het prima met me gaat. Later in de middag komen Ton en An (en Paul natuurlijk...)
zondag 22 augustus:
Gon en Ton, Marije en Don en Paul komen me vandaag gezelschap houden. Mijn rechterhand is ondertussen weer normaal. Links is naatje.
maandag 23 augustus:
Vandaag geen tramal meer, alleen paracetamol. Alle drains gaan eruit en ook het infuus mag eraf! Lekker onder de douche. Nét als ik eronder wil stappen komt Yvette langs. Nou, alles is goed te zien.. Ze komt terug als ik gedoucht heb en kijkt dan alles na. Ik mag/moet nu mijn sportbeha, cup B mét voorsluiting (verplicht) aan. Alles ziet er goed uit, gaasje erover en ze helpen me in de beha. Past nét. Marjan komt 's middags langs. Als Paul komt zoeken we een rolstoel op en gaan naar beneden een ijsje eten. Als hij een foto van me wil nemen komt er een bewaker aan en zegt dat je geen foto's mag maken. Ook al sta ik er helemaal alleen op, de foto moet worden gewist...
Later maakt hij er toch een paar als we even in het zonnetje in de rotstuin zitten. Paul eet vanavond met me mee, maar dat bevalt niet erg. Morgen maar weer thuis eten.
dinsdag 24 augustus:
Ik laat de paracetamol ook staan. Niet meer nodig. Eén van de "plasten" komt met een hele entourage kijken en ik mag morgen naar huis. Alles ziet er prachtig uit. Hij vindt wel dat een anesthesist naar mijn hand moet komen kijken. Die komt ook en doet een paar testjes. Het lijkt er op dat ik toch in een verkeerde houding heb gelegen tijdens de lange operatie. Hij gaat het operatieverslag inkijken en kijken of hij de anesthesist die bij de operatie was te pakken kan krijgen. Er wordt een officieel meldingsverslag naar het ziekenhuis gemaakt, zodat het goed gedocumenteerd is. Later komt hij terug; de anesthesist is er vandaag niet, maar hij heeft een neuroloog gevraagd te komen kijken. Weer wat later; de neuroloog ziet vandaag geen kans langs te komen. Nóg wat later; hij heeft telefonisch contact gehad met de neuroloog en het lijkt erop dat het een beknelde zenuw is en dat kan een paar dagen, weken of zelfs maanden duren vóór zich dat heeft hersteld. Hij heeft zelf geen poli, dus hij kan mij niet volgen, maar met de neuroloog is afgesproken dat hij Yvette zal bellen en haar vragen hier goed op te letten. Tjonge jonge, hij zegt nog net geen sorry.
Harmien en Jasper komen even aanwippen. Jasper heeft een ballon voor me gekocht, lief hè? Als Ab, Reinie en Klaasje komen gaan ze weer, anders staat Ruben straks voor een dichte deur. Later op de middag komt Paul en als Marije om 5 uur met een stralend gezicht binnenstapt kunnen we haar écht feliciteren. De verklaring dat ze nu echt klaar is heeft ze in haar hand.
Vanavond staat er nasi op het menu. Ik heb een dub-bele portie besteld, want de nasi en bami is meestal erg goed in het AZU. Dus misschien wil Paul toch mee-eten. Uiteindelijk zitten we dus met z'n 3-en te eten!
Woensdag 25 augustus:
Paul komt me om 10 uur halen. Ik zit nog mijn beschuitje te eten en Paul pakt de laatste dingetjes in. Hij heeft gisteren het meeste al meegenomen.
Nog even mijn jasje aan hup in de rolstoel en dan gaan we.
Bedankt voor alle leuke kaarten en gesprekjes aan de telefoon!!
En om met de paus te spreken: Bedaankt voor die bloe-men.
Ondertussen is het half 1 en ik krijg van Paul een lekker boterhammetje met een gekookt eitje. Nu nog even foto's van hoe het is geworden en dan ben ik weer helemaal bij!
(foto's van voor en na de reconstructie kunnen op aanvraag gemaild worden)
Woensdag 27 oktober
Diploma uitreiking van Marije, ze is nu lerares
Maandag 6 december
Ik heb mezelf een Sinterklaas kadootje gegeven en ik heb toestemming van de verzekering gekregen mijn oogleden weer een beetje terug in de tijd te laten brengen. Het werd tijd want ik had er behoorlijk last van met mijn lenzen.
Na alle ingrepen van de afgelopen 2 jaar is dit natuurlijk een fluitje van een cent, alhoewel het wel vreemd is je ogen dicht te hebben en toch te kunnen zien.
Ik heb mezelf een Sinterklaas kadootje gegeven en ik heb toestemming van de verzekering gekregen mijn oogleden weer een beetje terug in de tijd te laten brengen. Het werd tijd want ik had er behoorlijk last van met mijn lenzen.
Na alle ingrepen van de afgelopen 2 jaar is dit natuurlijk een fluitje van een cent, alhoewel het wel vreemd is je ogen dicht te hebben en toch te kunnen zien.
Zaterdag 25 december
Ik ben met Don naar Duiker in Zeist geweest en heb samen met hem voor Paul een Homecinemaset gekocht.
Paul was al zolang naar zo'n set aan het kijken dat ik de knoop voor hem heb doorgehakt. Op eerste kerstdag krijgt hij een vroeg verjaardagskado.
Daarna moeten we natuurlijk wel even kijken en horen of ie het doet en kijken met zijn allen een familiefilm en ter afsluiting van 1e Kerstdag wordt er uiteraard gegourmet.
Ik ben met Don naar Duiker in Zeist geweest en heb samen met hem voor Paul een Homecinemaset gekocht.
Paul was al zolang naar zo'n set aan het kijken dat ik de knoop voor hem heb doorgehakt. Op eerste kerstdag krijgt hij een vroeg verjaardagskado.
Daarna moeten we natuurlijk wel even kijken en horen of ie het doet en kijken met zijn allen een familiefilm en ter afsluiting van 1e Kerstdag wordt er uiteraard gegourmet.
Maandag 27 december
Mijn 48ste verjaardag, altijd leuk zo net na de kerstdagen, maar we zijn niet anders gewend. 's Ochtends snel nog boodschappen gedaan door Paul en in de loop van de dag loopt het huis vol met familie en vrienden.
Woensdag 29 december
's Middags naar Marjan de buurvrouw en 's avonds naar Gon mijn zus die beiden op dezelfde dag verjaren
(Oktober) 2005
EERST MAAR EEN FLASHBACK OM EEN BEETJE "BIJ" TE KOMEN:
Alles is goed gekomen. Het heeft een tijd geduurd voordat alles was geheeld. Daarna is er nog een correctie gedaan van de rechterborst en navel (de navel was dichtgegroeid en de rechterborst was wat te groot en te laag) en zijn bovendien de tatoeagepuntjes van de bestraling verwijderd en is er een tepelreconstructie gedaan. Het lijkt allemaal heel wat, maar het is in één keer gedaan en viel reuze mee.
Mijn 48ste verjaardag, altijd leuk zo net na de kerstdagen, maar we zijn niet anders gewend. 's Ochtends snel nog boodschappen gedaan door Paul en in de loop van de dag loopt het huis vol met familie en vrienden.
Woensdag 29 december
's Middags naar Marjan de buurvrouw en 's avonds naar Gon mijn zus die beiden op dezelfde dag verjaren
(Oktober) 2005
EERST MAAR EEN FLASHBACK OM EEN BEETJE "BIJ" TE KOMEN:
Alles is goed gekomen. Het heeft een tijd geduurd voordat alles was geheeld. Daarna is er nog een correctie gedaan van de rechterborst en navel (de navel was dichtgegroeid en de rechterborst was wat te groot en te laag) en zijn bovendien de tatoeagepuntjes van de bestraling verwijderd en is er een tepelreconstructie gedaan. Het lijkt allemaal heel wat, maar het is in één keer gedaan en viel reuze mee.